Granice zastosowania ulg we wpłatach na PFRON budzą wątpliwości, gdy przepisy nie są precyzyjne. Jeden z przypadków pokazał, jak różnie można interpretować pojęcia użyte w ustawie i jak duże znaczenie ma zakres prowadzonej działalności. Ostateczne stanowisko w sprawie zajął Naczelny Sąd Administracyjny.
Obowiązkowe wpłaty na PFRON budzą kontrowersje wśród przedsiębiorców. Często niejasności muszą rozstrzygać sądy kolejnych instancji. Tak też było w przypadku sprawy, gdzie skarżący argumentował, że zgodnie z art. 21 ust. 2b ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej, jako podmiot prowadzący działalność oświatową, ma prawo stosować preferencyjny wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych w wysokości 2%, zamiast standardowych 6%.
Spór dotyczył interpretacji tego przepisu. Zdaniem organu administracyjnego, skarżący nie spełniał warunków do zastosowania obniżonego wskaźnika, ponieważ oprócz prowadzenia niepublicznego przedszkola i szkoły podstawowej, zajmował się także działalnością w zakresie kształcenia ustawicznego. Ten ostatni rodzaj działalności nie mieści się w katalogu jednostek uprawnionych do korzystania z preferencyjnych warunków.
Stanowisko organu zostało potwierdzone przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO) oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Warszawie w wyroku z 24 kwietnia 2024 r. (sygn. akt III SA/Wa 404/24). W odpowiedzi na to rozstrzygnięcie, skarżący wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny, oddalając skargę kasacyjną, jednoznacznie przesądził, że z preferencyjneg
Nie masz jeszcze wykupionego dostępu? Zapoznaj się z naszymi pakietami dla Firm