Zmiana orzeczenia o stopniu niepełnosprawności pracownika – czy to z wyższego na niższy, czy odwrotnie – może budzić wiele wątpliwości w kontekście prawidłowego ustalania stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych. To szczególnie istotne dla pracodawców korzystających z dofinansowań lub innych instrumentów wsparcia, dla których precyzyjne rozliczenie zatrudnienia ma realne znaczenie finansowe.
Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 44 zez m.) przewiduje szczególne zasady dotyczące momentu wliczania pracownika niepełnosprawnego do stanu zatrudnienia, zwłaszcza gdy pojawia się nowe orzeczenie. Kluczowe znaczenie mają tu przepisy art. 2a ust. 2 i 3 – ich właściwe zrozumienie może uchronić pracodawcę przed nieprawidłowościami i potencjalnymi korektami finansowymi.
W artykule wyjaśniamy, jak stosować przepisy w przypadku zmiany stopnia niepełnosprawności, wskazując różnice w podejściu zależnie od kierunku tej zmiany. Przygotowane przykłady pomogą w praktycznym zastosowaniu przepisów i pokazują, jak uniknąć najczęstszych błędów.
Zgodnie z art. 2a ust. 2 ustawy o rehabilitacji – w przypadku przedstawienia pracodawcy kolejnego orzeczenia potwierdzającego niepełnosprawność, osobę tę wlicza się do stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych
Nie masz jeszcze wykupionego dostępu? Zapoznaj się z naszymi pakietami dla Firm