Dofinansowanie z PFRON w kontekście zajęć komorniczych

Egzekucja komornicza

Egzekucja z wynagrodzenia za pracę to jeden ze sposobów egzekucji umożliwiających komornikowi zaspokojenie roszczeń wierzyciela, objętych tytułem wykonawczym, skierowanym do egzekucji, a obowiązek ten należy do komornika przy sądzie rejonowym ogólnej właściwości dłużnika.

Obowiązki pracodawcy wobec komornika

Zajęcie wynagrodzenia jest realizowane na podstawie art. 881 Kodeksu postępowania cywilnego. W pierwszej kolejności komornik zawiadamia dłużnika, że do wysokości egzekwowanego świadczenia i aż do pełnego pokrycia długu, nie wolno mu odbierać wynagrodzenia poza częścią wolną od zajęcia ani rozporządzać nim w żaden inny sposób. Komornik ma prawo do zajęcia:

1. periodycznego wynagrodzenia za pracę
2. wynagrodzenia za prace zlecone
3. nagród i premii przysługujących dłużnikowi za okres jego zatrudnienia,
4. związanego ze stosunkiem pracy zysku lub udziału w funduszu zakładowym oraz wszelkich innych funduszach, pozostających w związku ze stosunkiem pracy.

W przypadku, gdy egzekucja dotyczy świadczeń alimentacyjnych, rentowych lub innych świadczeń powtarzających się albo świadczenia pieniężnego w walucie obcej, wobec których nastąpił bieg egzekucji sądowej i administracyjnej, komornik zawiadamia pracodawcę o charakterze egzekwowanych świadczeń. Jednocześnie komornik zwraca się do pracodawcy, aby nie wypłacał dłużnikowi wynagrodzenia, poza częścią wolną od zajęcia żadnego. „Zatrzymane” środki prac