Polacy pracują 40,4 godziny w tygodniu, zajmując tym samym drugie miejsce pod względem przepracowanych godzin w Unii Europejskiej. Nic więc dziwnego, że pracownicy kadr miewają problemy z rozliczaniem nadgodzin, zwłaszcza gdy pracownik chce wykorzystać czas wolny w kolejnym okresie rozliczeniowym.
Okres rozliczeniowy czasu pracy jest określony w zależności od stosowanego systemu czasu pracy, to przedział czasu, w którym mają się „zamknąć” wszystkie rozliczenia, związane z czasem pracy (przeciętnie 40-godzinny tydzień czasu pracy, przeciętnie 5-dniowy tydzień pracy, przeciętnie 8 godzin dziennie i 8 godzin nadliczbowych na tydzień, oddanie dnia wolnego za pracę w niedzielę lub święto).
Praca w godzinach nadliczbowych jest jak najbardziej dopuszczalna, ale pracodawca musi za nią zapłacić, dając pracownikowi wynagrodzenie wraz z dodatkiem za każdą przepracowaną godzinę albo musi dać mu czas wolny. Czas wolny udzielany jest w wymiarze 1:1 na pisemny wniosek pracownika. W takim przypadku zgodnie z art. 1512 § 3 Kodeksu pracy pracownik nie może liczyć na dodatek finansowy za pracę ponad wymiar. W takich okolicznościach, jak mówi art. 80 K.p., pracownik zachowuje prawo do normalnego wynagrodzenia za pracę wykonaną w godzinach nadliczbowych, w wysokości określonej w art. 1511 § 1 K.p. (wyrok Sądu Najwyższego z 9 lutego 2010 r., I PK 157/09, OSNP 2011/15-16/200). Przy czym należy pamiętać, by z wytycznymi zapisanymi w § 6 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 10 grudnia 2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej, Dz.U. z 2018 r. poz. 2369) do karty ewidencji czasu pracy pracownika, dołączyć jego wnioski o udzielenie czasu wolnego od pracy, w zamian za czas p
Nie masz jeszcze wykupionego dostępu? Zapoznaj się z naszymi pakietami dla Firm